ARTIKELEN |
Home |
Maria Cristina |
Biografie |
Boeken en brieven |
Links |
Door: Maria Cristina Giongo (vert. Ank versteeg)
“Een reality-show die geschiedenis schrijft”, “Gruweltelevisie!”
Dat zijn de koppen in de Amerikaanse dagbladen na het bericht dat “dankzij” een Nederlands televisieprogramma het mysterie is opgelost van de verdwijning drie jaar geleden van het 18-jarig Amerikaanse meisje Natalee Holloway, die plaatsvond op een avond op Aruba waar zij met drie vriendinnen het einde van het schooljaar vierde.
Natalee, mooi en blond, was opgegroeid in een gezin uit Alabama in een schitterend, groot bakstenen huis met twee etages. Toen die vervloekte vakantie, samenhangend met misschien de wil naar sterke sensaties. Inderdaad had zij de nacht van haar verdwijning doorgebracht in een discotheek, waar ze een beetje teveel had gedronken. En misschien ook wat drugs gebruikt. Daar had ze Joran van der Sloot ontmoet, 17 jaar, een Nederlander die samen met zijn ouders. Woonde op Aruba (een eiland dat nog steeds afhankelijk van Nederland is).
Een knaap die goed wist om te gaan met meisjes. Hij nodigde haar samen met nog wat andere vrienden van hem uit om naar het strand te gaan. Vanaf dat moment verliest alles zich in de nevel van het mysterie. Natalee keert niet meer terug in het hotel, komt nooit meer thuis.
Nu zijn er reeds 3 jaren voorbij, drie jaren van wanhopige zoektochten, van desparate oproepen door de ouders. Joran wordt opgesloten en ondervraagd en houdt vol dat hij Natalee op het strand heeft achtergelaten nadat hij de liefde met haar had bedreven en dat hij toen lopend naar het hotel is teruggekeerd. Al snel werd hij vrijgelaten wegens gebrek aan bewijs.
Hij keert terug naar Nederland, waar hij opnieuw wordt gearresteerd: er zijn teveel dingen die niet kloppen. Zijn vader, een jurist, betaalt goede advocaten en opnieuw wordt de jongen vrijgelaten wegens gebrek aan bewijs. En de zaak wordt opgeborgen. Joran wordt een ster en publiceert zelfs een boek. De presentatrice Oprah Winfrey nodigt hem uit in haar beroemde programma voor een confrontatie met de moeder van Natalee.
Op dat moment verschijnt een Nederlandse journalist, Peter de Vries, 51 jaar, beroemd door zijn misdaadrubriek en vooral door de onschuld aan te tonen van een man die al jaren in de gevangenis zat. Maar ook doordat hij een moordenaar had laten arresteren.
Hij is ervan overtuigd dat Joran verantwoordelijk is voor de verdwijning van Natalee en hij is vastbesloten om dat aan te tonen door gebruik van een televisiecamera. Hij creëert een soort werkelijkheid en schakelt een kennis van de jongen in, Patrick van der Eem. Hij vraagt hem om te helpen door het vertrouwen van Joran voor zich te winnen en zich voor te doen als zijn vriend. Patrick accepteert, volgens hem om justitie te helpen, maar volgens anderen omdat de producer, Endemol, hem een beloning van 25.000 euro onder de neus houdt. Intussen vaardigen de ouders van Natalee, Beth en Dave, een beloning uit van 250.000 dollar aan diegene die hen bericht kan geven over hun dochter en een miljoen dollar aan diegene die haar levend bij hen terug brengt.
De auto van Patrick wordt volgestopt met microfoontjes en verborgen camera’s. Vervolgens ontmoeten zij elkaar weer en rijden rond terwijl ze gefilmd worden. Na twee maanden komt uiteindelijk de aankondiging: “ Peter de Vries verklaart dat hij het mysterie van de verdwijning van Natalee zal onthullen!”
En zondagavond zaten 7 miljoen mensen geboeid voor de tv met ingehouden adem door deze beangstigende werkelijkheid: Joran, die, daartoe aangespoord door zijn vriend een stickie rookte, begint zijn “ waarheid” te vertellen.
Hij lacht terwijl hij eraan denkt hoe hij haar, reeds in dronken toestand, naar het strand heeft meegenomen en in platte bewoordingen vertelt hij in details hoe “ze het hebben gedaan”. Tot het moment waarin hij vertelt dat ze was begonnen te trillen, bijna te schokken: “Ik begreep niet wat er met haar gebeurde door die shit. Daarna bewoog ze niet meer.Ik heb nog geprobeerd haar door elkaar te schudden.Niets! Ik dacht dat ze misschien dood was”.
Op dat punt vraagt Patrick hem “Ben je daar zeker van?” “Hoe kun je dat zeggen?” “En wat heb je toen gedaan?” “Nee, zéker niet, maar het leek me nou niet bepaald dat het goed met haar ging, ze deed gek! Ze bewoog niet, ze was spierwit. Toen heb ik haar maar naar een struik gedragen en heb een vriend van mij, Daury, opgebeld, die zou wel weten hoe hij mij uit die problemen zou kunnen helpen. Daury heeft een boot, die heeft hij tevoorschijn gehaald en hij heeft tegen mij gezegd dat ik naar huis moest gaan en dat hij alles verder zou regelen. De volgende dag heeft hij bevestigd dat hij haar op volle zee had gedumpt. Ik ben naar bed gegaan die avond en zal ik je eens wat zeggen? Ik heb heerlijk geslapen!”
En dat is nog niet alles: het einde van het programma is nog schokkender: Peter de Vries had de moeder van Natalee uit Amerika laten komen en in de studio uitgenodigd. Rechtstreeks uitgezonden horror en wanhoop.
Maar het Openbaar Ministerie heeft beslist, na Joran ondervraagd te hebben, dat hij niet voor de derde keer gearresteerd kan worden met als enig bewijs dat verkregen is door een bekentenis tijdens een televisieprogramma, ook al is het zeker de moeite waard om de zaak te heropenen. |